CRONOLÓGIC, -Ă, cronologici, -ce, adj. Care se referă la cronologie; dispus în ordinea succesiunii în timp. – Din fr. chronologique. adjectivcronologic
CRONOLÓGIC, -Ă adj. Dispus în ordinea succesiunii în timp. [< fr. chronologique]. adjectivcronologic
CRONOLÓGIC, -Ă adj. referitor la cronologie; dispus în ordinea succesiunii în timp. (< fr. chronologique) adjectivcronologic
*cronológic, -ă adj. (vgr. hronologikós). Relativ la cronologie: prescurtare cronologică. Adv. În mod cronologic. adjectivcronologic
cronológic adj. m., pl. cronológici; f. cronológică, pl. cronológice adjectivcronologic
cronologic a. privitor la cronologie. adjectivcronologic
CRONOLÓGIC, -Ă, cronologici, -ce, adj. Care se referă la cronologie; dispus în ordinea succesiunii în timp. – Din fr. chronologique. adjectivcronologic
CRONOLÓGIC, -Ă, cronologici, -e, adj. Dispus în ordinea succesiunii în timp. Ordine cronologică a evenimentelor. adjectivcronologic
| cronologic adjectiv | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | cronologic | cronologicul | cronologică | cronologica |
| plural | cronologici | cronologicii | cronologice | cronologicele | |
| genitiv-dativ | singular | cronologic | cronologicului | cronologice | cronologicei |
| plural | cronologici | cronologicilor | cronologice | cronologicelor | |