întitula definitie

credit rapid online ifn

INTITULÁ vb. I. tr. A da un titlu (unei cărți, unei lucrări etc.). ♦ refl. A-și lua, a-și da un titlu. [P.i. 3,6 -lează, var. întitula vb. I. / < fr. intituler, cf. lat. intitulare]. verb tranzitivintitula

ÎNTITULÁ vb. I. v. intitula. verb tranzitivîntitula

credit rapid online ifn

întitulá v. a da un titlu. verb tranzitivîntitula

ÎNTITULÁ vb. I. v. intitula. verb tranzitivîntitula

INTITULÁ, intitulez, vb. I. Tranz. A pune, a da un titlu (unei scrieri, unei persoane etc.). ♦ Refl. A purta un titlu, a se numi. Ion Huniade se intitula voievod al Ardealului. – Variantă: întitulá vb. I. verb tranzitivintitula

INTITULÁ vb. I. tr. A da un titlu (unei cărți, unei lucrări etc.). ♦ refl. A-și lua, a-și da un titlu. [P.i. 3,6 -lează, var. întitula vb. I. / < fr. intituler, cf. lat. intitulare]. verb tranzitivintitula

intitulá (a ~) vb., ind. prez. 3 intituleáză verb tranzitivintitula

INTITULÁ, intitulez, vb. I. Tranz. A da, a pune un titlu unei scrieri; a numi într-un anumit fel pe cineva sau ceva. ♦ Refl. A purta un titlu; a se numi. [Var.: (pop.) întitulá vb. I] – Din fr. intituler, lat. intitulare. verb tranzitivintitula

INTITULÁ, intitulez, vb. I. Tranz. A pune, a da un titlu (unei scrieri, unei persoane etc.). ♦ Refl. A purta un titlu, a se numi. Ion Huniade se intitula voievod al Ardealului. – Variantă: întitulá vb. I. verb tranzitivintitula

*întituléz v. tr. (mlat. intitulo, -áre, fr. intituler, it. intitolare). Daŭ titlu uneĭ cărțĭ, unuĭ suveran. V. refl. Îmĭ daŭ titlu de: acest mitropolit se întitulează „al Moldoveĭ și Suceveĭ”. verb tranzitivîntitulez

*întituléz v. tr. (mlat. intitulo, -áre, fr. intituler, it. intitolare). Daŭ titlu uneĭ cărțĭ, unuĭ suveran. V. refl. Îmĭ daŭ titlu de: acest mitropolit se întitulează „al Moldoveĭ și Suceveĭ”. verb tranzitivîntitulez

Sinonime,conjugări si rime ale cuvantuluiîntitula

întitula   infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)întitula întitulare întitulat întitulând singular plural
întitulând întitulați
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) întitulez (să)întitulez întitulam întitulai întitulasem
a II-a (tu) întitulezi (să)întitulezi întitulai întitulași întitulaseși
a III-a (el, ea) întitulea (să)întitulai întitula întitulă întitulase
plural I (noi) întitulăm (să)întitulăm întitulam întitularăm întitulaserăm
a II-a (voi) întitulați (să)întitulați întitulați întitularăți întitulaserăți
a III-a (ei, ele) întitulea (să)întituleze întitulau întitula întitulaseră
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z