îndemnătúră f., pl. ĭ. Rar. Îndemn, îndemnare. substantiv femininîndemnătură
îndemnătură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | îndemnătură | îndemnătura |
plural | îndemnături | îndemnăturile | |
genitiv-dativ | singular | îndemnături | îndemnăturii |
plural | îndemnături | îndemnăturilor |