ZOLGÁ, zolg, vb. I. Tranz. (Reg.) A zoli2 (1). verb tranzitivzolga
zolgat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | zolgat | zolgatul | zolgată | zolgata |
plural | zolgați | zolgații | zolgate | zolgatele | |
genitiv-dativ | singular | zolgat | zolgatului | zolgate | zolgatei |
plural | zolgați | zolgaților | zolgate | zolgatelor |