ziditúră f., pl. ĭ. Felu de a zidi saŭ de a fi zidit. Vechĭ. Zid, zidărie, edificiŭ. Creatură, ființă. substantiv femininziditură
ziditură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | ziditură | ziditura |
plural | zidituri | ziditurile | |
genitiv-dativ | singular | zidituri | ziditurii |
plural | zidituri | ziditurilor |