zbierătúră (pop.) s. f., g.-d. art. zbierătúrii; pl. zbierătúri substantiv feminin zbierătură
ZBIERĂTÚRĂ, zbierături, s. f. Zbieret, strigăt. – Din zbiera + suf. -(ă)tură. substantiv feminin zbierătură
ZBIERĂTÚRĂ, zbierături, s. f. (Pop.) Zbieret, strigăt. – Zbiera + suf. -ătură. substantiv feminin zbierătură
zbierătură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | zbierătură | zbierătura |
plural | zbierături | zbierăturile | |
genitiv-dativ | singular | zbierături | zbierăturii |
plural | zbierături | zbierăturilor |