zbârnâitúră (-nâ-i-) s. f., g.-d. art. zbârnăitúrii; pl. zbârnâitúri substantiv feminin zbârnâitură
ZBÂRNÂITÚRĂ, zbârnâituri, s. f. Zbârnâire. – Din zbârnâi + suf. -(i)tură. substantiv feminin zbârnâitură
zbîrnîitúră f., pl. ĭ. Rezultatu zbîrnîiriĭ: zbîrnîitura uneĭ coarde. substantiv feminin zbîrnîitură
sbârnăitură f. 1. sgomot ce fac insectele sburând; 2. fig. murmur surd; 3. sgomot continuu în urechi. substantiv feminin sbârnăitură
ZBÂRNÂITÚRĂ, zbârnâituri, s. f. Zbârnâire, zbârnâială. [Pr.: -nă-i-] – Zbârnâi + suf. -tură. substantiv feminin zbârnâitură
sbârnăitură f. 1. sgomot ce fac insectele sburând; 2. fig. murmur surd; 3. sgomot continuu în urechi. temporar sbârnăitură