zapciitúră f., pl. ĭ (d. zapciesc 2). Execuțiune aspră. substantiv feminin zapciitură
zapciitură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | zapciitură | zapciitura |
plural | zapciituri | zapciiturile | |
genitiv-dativ | singular | zapciituri | zapciiturii |
plural | zapciituri | zapciiturilor |