YOGHÍN s.m. Adept al filozofiei yoga; ascet indian care practică yoga. [Var. yogin s.m. / < fr., engl. yogin]. substantiv masculinyoghin
YOGHÍN s. m. adept al filosofiei yoga; cel care practică exerciții yoga; yoghist. (< fr. yogi) substantiv masculinyoghin
yoghín s. m., pl. yoghíni substantiv masculinyoghin
YOGHÍN, yoghini, s. m. Adept al filosofiei yoga; p. ext. persoană care practică exerciții yoga. [Var.: yogín s. m.] – Din fr. yogin, engl. yogi. substantiv masculinyoghin
YOGHÍN s.m. Adept al filozofiei yoga; ascet indian care practică yoga. [Var. yogin s.m. / < fr., engl. yogin]. substantiv masculin și femininyoghin
YOGHÍN s. m. adept al filosofiei yoga; cel care practică exerciții yoga; yoghist. (< fr. yogi) substantiv masculin și femininyoghin
yoghín s. m., pl. yoghíni substantiv masculin și femininyoghin
YOGHÍN, yoghini, s. m. Adept al filosofiei yoga; p. ext. persoană care practică exerciții yoga. [Var.: yogín s. m.] – Din fr. yogin, engl. yogi. substantiv masculin și femininyoghin
yoghin substantiv masculin | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | yoghin | yoghinul | yoghină | yoghina |
plural | yoghini | yoghinii | yoghine | yoghinele | |
genitiv-dativ | singular | yoghin | yoghinului | yoghine | yoghinei |
plural | yoghini | yoghinilor | yoghine | yoghinelor |
yoghin substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | yoghin | yoghinul |
plural | yoghini | yoghinii | |
genitiv-dativ | singular | yoghin | yoghinului |
plural | yoghini | yoghinilor |