WURTZIT VURȚÍT/ s. n. sulfură naturală de zinc. (< germ. Wurtzit, fr., engl. wurtzite) substantiv neutruwurtzit
WURTZÍT s. n. Sulfură naturală de zinc. [Pr.: vurțit] – Din germ. Wurtzit, fr., engl. wurtzite. substantiv neutruwurtzit
wurtzit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | wurtzit | wurtzitul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | wurtzit | wurtzitului |
plural | — | — |