vămuiálă s. f., g.-d. art. vămuiélii; pl. vămuiéli substantiv femininvămuială
VĂMUIÁLĂ, vămuieli, s. f. Faptul de a vămui. [Pr.: -mu-ia-] – Vămui + suf. -eală. substantiv femininvămuială
vămuială | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | vămuială | vămuiala |
plural | vămuieli | vămuielile | |
genitiv-dativ | singular | vămuieli | vămuielii |
plural | vămuieli | vămuielilor |