VORACITÁTE s.f. Lăcomie mare la mâncare. ♦ (Fig.) Cupiditate, lăcomie. [Cf. fr. voracité, lat. voracitas]. substantiv femininvoracitate
VORACITÁTE s. f. 1. lăcomie mare la mâncare. 2. (fig.) aviditate extremă; cupiditate, lăcomie. (< fr. voracité, lat. voracitas) substantiv femininvoracitate
voracitáte s. f., g.-d. art. voracitắții substantiv femininvoracitate
*voracitáte f. (lat. vorácitas, -átis). Lăcomie. substantiv femininvoracitate
VORACITÁTE s. f. Poftă de mâncare exagerată; lăcomie. ♦ Fig. Cupiditate; aviditate. – Din fr. voracité, lat. voracitas, -atis. substantiv femininvoracitate
voracitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | voracitate | voracitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | voracități | voracității |
plural | — | — |