VITALIZÁ vb. I. tr. (Rar) A da viață, a reînvia. [P.i. -zez. / < fr. vitaliser]. adjectivvitaliza
VITALIZÁ vb. I. tr. (Rar) A da viață, a reînvia. [P.i. -zez. / < fr. vitaliser]. verb tranzitivvitaliza
VITALIZÁ vb. tr. a da viață, a reînvia. (< fr. vitaliser) verb tranzitivvitaliza
vitalizá (a ~) (rar) vb., ind. prez. 3 vitalizeáză verb tranzitivvitaliza
VITALIZÁ, vitalizez, vb. I. Tranz. (Rar) A da viață, putere, vigoare. – Din fr. vitaliser. verb tranzitivvitaliza
vitalizat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | vitalizat | vitalizatul | vitalizată | vitalizata |
plural | vitalizați | vitalizații | vitalizate | vitalizatele | |
genitiv-dativ | singular | vitalizat | vitalizatului | vitalizate | vitalizatei |
plural | vitalizați | vitalizaților | vitalizate | vitalizatelor |