viforî́t, V. înviforat. adjectivviforît
înviforát, -ă adj. Bătut de vifor. Fig. Zbucĭumat. – Vechĭ viforî́t și înviforî́t. În Serbia vivorî́t. adjectivînviforat
vifor'î (a ~) (pop.) vb., ind. prez. 3 sg. viforắște, imperf. 3 sg. viforá, perf. s. 3 sg. vifor'î; conj. prez. 3 sg. să viforáscă; ger. viforấnd; part. viforất verbviforî
VIFORÎ́, pers. 3 viforăște, vb. IV. Intranz. impers. (Pop.) A fi vifor, furtună, viscol. – Din vifor. verbviforî
viforât | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | viforât | viforâtul | viforâtă | viforâta |
plural | viforâți | viforâții | viforâte | viforâtele | |
genitiv-dativ | singular | viforât | viforâtului | viforâte | viforâtei |
plural | viforâți | viforâților | viforâte | viforâtelor |