VIBRATÍL, -Ă adj. Care poate vibra. [< fr. vibratile]. adjectivvibratil
VIBRATÍL, -Ă adj. susceptibil de a vibra; care vibrează. ♦ cil ~ = organit celular filamentos care, prin mișcare alternativă rapidă, asigură deplasarea la unele protozoare, curentul de apă nutritiv la moluștele lamelibranhiate etc. (< fr. vibratile) adjectivvibratil
vibratíl (vi-bra-) adj. m., pl. vibratíli; f. vibratílă, pl. vibratíle adjectivvibratil
*vibrátil, -ă adj. (d. a vibra, după versátil, volátil). Susceptibil de a vidra. Cilĭ vibratilĭ (la unele infuzoriĭ), filamente care oscilează continuŭ și servesc la prins alimente și la locomoțiune. – Fals -tíl (după fr. vibratile). adjectivvibratil
vibratil a. susceptibil de a vibra: gene vibratile. adjectivvibratil
VIBRATÍL, -Ă, vibratili, -e, adj. Care vibrează; care poate avea vibrații. – Din fr. vibratile. adjectivvibratil
vibratil adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | vibratil | vibratilul | vibratilă | vibratila |
plural | vibratili | vibratilii | vibratile | vibratilele | |
genitiv-dativ | singular | vibratil | vibratilului | vibratile | vibratilei |
plural | vibratili | vibratililor | vibratile | vibratilelor |