VEȘTMẤNT s. n. v. veșmânt. substantiv neutruveștmânt
veștmânt | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | veștmânt | veștmântul |
plural | veștminte | veștmintele | |
genitiv-dativ | singular | veștmânt | veștmântului |
plural | veștminte | veștmintelor |