*verificațiúne (lat. verificátio, -ónis). Acțiunea de a verifica. – Și -áție, dar ob. -áre. substantiv femininverificațiune
verificație | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | verificație | verificația |
plural | verificații | verificațiile | |
genitiv-dativ | singular | verificații | verificației |
plural | verificații | verificațiilor |