vergelúță s. f., g.-d. art. vergelúței; pl. vergelúțe substantiv femininvergeluță
| vergeluță | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | vergeluță | vergeluța |
| plural | vergeluțe | vergeluțele | |
| genitiv-dativ | singular | vergeluțe | vergeluței |
| plural | vergeluțe | vergeluțelor | |