VERDOÁICĂ, verdoaice, s. f. (Ornit.; reg.) Ciocănitoare. – Din verde + suf. -oaică. substantiv femininverdoaică
verdoaică | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | verdoaică | verdoaica |
plural | verdoaice | verdoaicele | |
genitiv-dativ | singular | verdoaice | verdoaicei |
plural | verdoaice | verdoaicelor |