VERBOMANÍE s. f. tendință de a vorbi excesiv. (< fr. verbomanie) substantiv femininverbomanie
verbomanie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | verbomanie | verbomania |
plural | verbomanii | verbomaniile | |
genitiv-dativ | singular | verbomanii | verbomaniei |
plural | verbomanii | verbomaniilor |