VATICÍNIU s.n. Vaticinație. [Pron. -niu. / < lat. vaticinium]. substantiv neutruvaticiniu
VATICÍNIU s. n. vaticinație. (< lat. vaticinium) substantiv neutruvaticiniu
vaticíniu (livr.) [niu pron. nĩu] s. n., art. vaticíniul; pl. vaticínii substantiv neutruvaticiniu
vaticiniu substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | vaticiniu | vaticiniul |
plural | vaticinii | vaticiniile | |
genitiv-dativ | singular | vaticiniu | vaticiniului |
plural | vaticinii | vaticiniilor |