VAPÉL s.n. Jabou. [Et. incertă]. substantiv neutruvapel
vapél, V. falbala. substantiv neutruvapel
vapel n. volan: rochie cu vapeluri. [Origină necunoscută]. substantiv neutruvapel
falbalá f. (rus. falbalá, fr. falbala, it. falpalá, germ. falbel, d. engl. furbelow, din fur, blană și below, jos). Sec. 19. Volan mare (saŭ volan în general) la rochiĭ. – Și farbalá, farbará, falbará. Azĭ în Tut. harbará. Și vapél (Munt.) n., pl. urĭ (d. germ.) substantiv neutrufalbala
vapel substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | vapel | vapelul |
plural | vapeluri | vapelurile | |
genitiv-dativ | singular | vapel | vapelului |
plural | vapeluri | vapelurilor |