VÁNDRUG s.m. Lemn rotund despicat în două, care susține pereții unei mine. [< germ. Wanddruck]. substantiv masculinvandrug
VÁNDRUG s. m. lemn rotund despicat în două, care susține pereții unei mine. (< germ. Wandruck) substantiv masculinvandrug
vandrúg s. m., pl. vandrúgi substantiv masculinvandrug
VANDRÚG, vandrugi, s. m. Lemn rotund, lung de 3-4 m și despicat în două, folosit la susținerea pereților unei mine. [Accentuat și vándrug] – Din germ. Wanddruck. Cf. drug. substantiv masculinvandrug
vandrug substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | vandrug | vandrugul |
plural | vandrugi | vandrugii | |
genitiv-dativ | singular | vandrug | vandrugului |
plural | vandrugi | vandrugilor |