uranít (amestec chimic) s. n., pl. uraníte substantiv neutruuranit
URANÍT s. n. (Chim.) Amestec natural al oxizilor de uraniu. – Din fr. uranite. substantiv neutruuranit
uranit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | uranit | uranitul |
plural | uranite | uranitele | |
genitiv-dativ | singular | uranit | uranitului |
plural | uranite | uranitelor |