URALÍT s.n. Varietate de hornblendă, cu aspect fibros. [< fr. uralite]. substantiv neutru uralit
URALÍT s. n. varietate de hornblendă, cu aspect fibros. (< germ. Uralit, fr. ouralite) substantiv neutru uralit
URALÍT s. n. (Min.) Varietate de hornlendă cu aspect fibros. – Din germ. Uralit, fr. uralite. substantiv neutru uralit
uralit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | uralit | uralitul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | uralit | uralitului |
plural | — | — |