URAEUS s.n. Reprezentare a șarpelui naja, care orna coroana faraonilor. [Pron. u-ré-us. / < fr., lat. uraeus, cf. gr. ouraios – al cozii]. substantiv neutruuraeus
uraeus substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | uraeus | uraeusul |
plural | uraeusuri | uraeusurile | |
genitiv-dativ | singular | uraeus | uraeusului |
plural | uraeusuri | uraeusurilor |