unicĭúne f. Vechĭ. Unire, alianță. substantiv femininunicĭune
uniciune substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | uniciune | uniciunea |
plural | uniciuni | uniciunile | |
genitiv-dativ | singular | uniciuni | uniciunii |
plural | uniciuni | uniciunilor |