UMBELIFÓRM, -Ă adj. De forma unei umbele. [Cf. it. umbelliforme, fr. ombelliforme < lat. umbella – umbrelă, forme – formă]. adjectivumbeliform
UMBELIFÓRM, -Ă adj. în formă de umbelă. (< fr. ombelliforme) adjectivumbeliform
umbelifórm adj. m., pl. umbelifórmi; f. umbelifórmă, pl. umbelifórme adjectivumbeliform
UMBELIFÓRM, -Ă, umbeliformi, -e, adj. Care are forma unei umbele. – După fr. ombelliforme. adjectivumbeliform
umbeliform adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | umbeliform | umbeliformul | umbeliformă | umbeliforma |
plural | umbeliformi | umbeliformii | umbeliforme | umbeliformele | |
genitiv-dativ | singular | umbeliform | umbeliformului | umbeliforme | umbeliformei |
plural | umbeliformi | umbeliformilor | umbeliforme | umbeliformelor |