UDAGÁCI s. m. v. odagaci. substantiv masculinudagaci
odogácĭ și (rar) odagácĭ m. ca plantă și n. ca substanță (turc. ód-ághağy, d. ar. öd, sabur, și turc. aghoğy, copac. V. agud). Croton. Săpunariță. – Și udagacĭ (turc. úd-agağy, ngr. udagátzi). substantiv masculinodogacĭ
udagácĭ, V. odogacĭ. substantiv masculinudagacĭ
udagaciu n. V. odagaciu. substantiv masculinudagaciu
udagaci substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | udagaci | udagaciul |
plural | udagaci | udagacii | |
genitiv-dativ | singular | udagaci | udagaciului |
plural | udagaci | udagacilor |