TURINGÍT s. n. silicat natural de aluminiu și de fier. (< fr. thuringite) substantiv neutruturingit
turingít s. n. substantiv neutruturingit
turingit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | turingit | turingitul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | turingit | turingitului |
plural | — | — |