turbăríe s. f., art. turbăría, g.-d. art. turbăríei; pl. turbăríi, art. turbăríile substantiv femininturbărie
turbărie f. strat de turbă. substantiv femininturbărie
TURBĂRÍE, turbării, s. f. Regiune (mlăștinoasă) bogată în turbă1. – Turbă1 + suf. -ărie. substantiv femininturbărie
turbărie | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | turbărie | turbăria |
plural | turbării | turbăriile | |
genitiv-dativ | singular | turbării | turbăriei |
plural | turbării | turbăriilor |