TURÁNIC, -Ă adj. De origine uralo-altaică. [Cf. fr. touranien]. adjectiv turanic
TURÁNIC, -Ă adj., s. m. f. (locuitor) din Rusia meridională și din Turkmenia; turanian. ♦ limbi če = grup de limbi: turca și mongola. (< germ. turanisch) adjectiv turanic
!turánic adj. m., s. m., pl. turánici; adj. f., s. f. turánică, pl. turánice adjectiv turanic
turanic a. se zice de limbile cari nu sunt nici indo-europene nici semitice. adjectiv turanic
TURÁNIC, -Ă, turanici, -ce, adj. Care aparține popoarelor turce și uralo-altaice, privitor la aceste popoare. – Turan (n. pr.) + suf. -ic. Cf. fr. touranien. adjectiv turanic
turanic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | turanic | turanicul | turanică | turanica |
plural | turanici | turanicii | turanice | turanicele | |
genitiv-dativ | singular | turanic | turanicului | turanice | turanicei |
plural | turanici | turanicilor | turanice | turanicelor |