TUBERCULÍNIC, -Ă adj. Referitor la tuberculină. [< fr. tuberculinique]. adjectivtuberculinic
tuberculinic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | tuberculinic | tuberculinicul | tuberculinică | tuberculinica |
plural | tuberculinici | tuberculinicii | tuberculinice | tuberculinicele | |
genitiv-dativ | singular | tuberculinic | tuberculinicului | tuberculinice | tuberculinicei |
plural | tuberculinici | tuberculinicilor | tuberculinice | tuberculinicelor |