TRANSCENDENTALIZÁ vb. I. tr. A da, a atribui un caracter transcendental. [< transcendental + -iza]. adjectivtranscendentaliza
TRANSCENDENTALIZÁ vb. tr. a atribui caracter transcendental. (< engl. transcendentalize) adjectivtranscendentaliza
TRANSCENDENTALIZÁ vb. I. tr. A da, a atribui un caracter transcendental. [< transcendental + -iza]. verb tranzitivtranscendentaliza
TRANSCENDENTALIZÁ vb. tr. a atribui caracter transcendental. (< engl. transcendentalize) verb tranzitivtranscendentaliza
TRANSCENDENTALIZÁ, transcendentalizez, vb. I. Tranz. (Rar) A atribui caracter transcendental. – Din engl. transcendentalize. verb tranzitivtranscendentaliza
transcendentalizat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | transcendentalizat | transcendentalizatul | transcendentalizată | transcendentalizata |
plural | transcendentalizați | transcendentalizații | transcendentalizate | transcendentalizatele | |
genitiv-dativ | singular | transcendentalizat | transcendentalizatului | transcendentalizate | transcendentalizatei |
plural | transcendentalizați | transcendentalizaților | transcendentalizate | transcendentalizatelor |