trandafirél (pop.) s. m., pl. trandafiréi, art. trandafiréii substantiv masculintrandafirel
TRANDAFIRÉL, trandafirei, s. m. (Pop.) Trandafiraș. – Trandafir + suf. -el. substantiv masculintrandafirel
trandafirel substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | trandafirel | trandafirelul |
plural | trandafirei | trandafireii | |
genitiv-dativ | singular | trandafirel | trandafirelului |
plural | trandafirei | trandafireilor |