TOPONOMÁSTIC, -Ă I. adj. referitor la toponomastică. II. s. f. toponimie (2). (< fr. toponomastique, /II/ germ. Toponomastik) adjectivtoponomastic
toponomastic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | toponomastic | toponomasticul | toponomastică | toponomastica |
plural | toponomastici | toponomasticii | toponomastice | toponomasticele | |
genitiv-dativ | singular | toponomastic | toponomasticului | toponomastice | toponomasticei |
plural | toponomastici | toponomasticilor | toponomastice | toponomasticelor |