TOPOGÉN, -Ă adj. (despre mlaștini) ale cărei plante își extrag substanțele nutritive necesare din apele înconjurătoare. (< germ. topogen) adjectivtopogen
topogen adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | topogen | topogenul | topogenă | topogena |
plural | topogeni | topogenii | topogene | topogenele | |
genitiv-dativ | singular | topogen | topogenului | topogene | topogenei |
plural | topogeni | topogenilor | topogene | topogenelor |