TIPICITÁTE s.f. Caracter tipic. [Cf. it. tipicità]. substantiv feminintipicitate
TIPICITÁTE s. f. caracter tipic. (< it. tipicità) substantiv feminintipicitate
TIPICITÁTE s. f. (Rar) Caracterul a ceea ce este tipic2. – Tipic2 + suf. -itate. substantiv feminintipicitate
tipicitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | tipicitate | tipicitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | tipicități | tipicității |
plural | — | — |