tipăritúră f., pl. ĭ. Lucru tipărit, imprimat: a trimete [!] pin [!] poștă niște tipăriturĭ. Modu de a tipări. substantiv feminin tipăritură
tipăritúră (rar) s. f., g.-d. art. tipăritúrii; pl. tipăritúri substantiv feminin tipăritură
tipăritură f. rezultatul tipăririi, carte tipărită. substantiv feminin tipăritură
TIPĂRITÚRĂ, tipărituri, s. f. Lucrare, carte tipărită. – Tipări + suf. -tură. substantiv feminin tipăritură
tipăritură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | tipăritură | tipăritura |
plural | tipărituri | tipăriturile | |
genitiv-dativ | singular | tipărituri | tipăriturii |
plural | tipărituri | tipăriturilor |