TEZAURIZATÓR s.m. (Rar) Cel care tezaurizează. [Cf. lat. thesaurisator]. substantiv masculintezaurizator
tezaurizatór (rar) (-za-u-) s. m., pl. tezaurizatóri substantiv masculintezaurizator
TEZAURIZATÓR, tezaurizatori, s. m. (Rar) Persoană care tezaurizează. [Pr.: -za-u-] – Tezauriza + suf. -tor. substantiv masculintezaurizator
tezaurizator substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | tezaurizator | tezaurizatorul |
plural | tezaurizatori | tezaurizatorii | |
genitiv-dativ | singular | tezaurizator | tezaurizatorului |
plural | tezaurizatori | tezaurizatorilor |