TERMOELEMÉNT s.n. (Fiz.) Dispozitiv format dintr-un cuplu termoelectric și un conductor pe care îl încălzește curentul de măsurat; termocuplu. [< germ. Thermoelement]. substantiv neutrutermoelement
TERMOELEMÉNT s. n. termocuplu. (< engl. thermoelement) substantiv neutrutermoelement
TERMOELEMÉNT, termoelemente, s. n. (Tehn.) Termocuplu. – Din engl. thermoelement. substantiv neutrutermoelement
termoelement substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | termoelement | termoelementul |
plural | termoelemente | termoelementele | |
genitiv-dativ | singular | termoelement | termoelementului |
plural | termoelemente | termoelementelor |