TELEGRAFIÁ vb. I. intr., tr. A expedia, a transmite o telegramă. [Pron. -fi-a, p.i. 3,6 -iază, ger. -iind. / < fr. télégraphier]. adjectivtelegrafia
TELEGRAFIÁ vb. I. intr., tr. A expedia, a transmite o telegramă. [Pron. -fi-a, p.i. 3,6 -iază, ger. -iind. / < fr. télégraphier]. verb tranzitivtelegrafia
TELEGRAFIÁ vb. intr., tr. a transmite o telegramă. (< fr. télégraphier) verb tranzitivtelegrafia
telegrafiá (a ~) (-le-gra-fi-a) vb., ind. prez. 3 telegrafiáză, 1 pl. telegrafiém (-fi-em); conj. prez. 3 să telegrafiéze; ger. telegrafiínd (-fi-ind) verb tranzitivtelegrafia
telegrafià v. a transmite prin telegraf. verb tranzitivtelegrafià
TELEGRAFIÁ, telegrafiez, vb. I. Intranz. și tranz. A transmite ceva prin telegraf; a trimite o telegramă. [Pr.: -fi-a] – Din fr. télégraphier. verb tranzitivtelegrafia
*telegrafiéz v. tr. (fr. télégraphier). Transmit pin [!] telegraf: ĭ-a telegrafiat vestea, ĭ-a telegrafiat să vie [!]. V. intr. Mă servesc de telegraf. verb tranzitivtelegrafiez
telegrafiat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | telegrafiat | telegrafiatul | telegrafiată | telegrafiata |
plural | telegrafiați | telegrafiații | telegrafiate | telegrafiatele | |
genitiv-dativ | singular | telegrafiat | telegrafiatului | telegrafiate | telegrafiatei |
plural | telegrafiați | telegrafiaților | telegrafiate | telegrafiatelor |