TELEBIOMETRÍE s. f. studiu de la distanță al fenomenelor biologice. (< tele1- + biometrie) substantiv feminintelebiometrie
TELEBIOMETRÍE s. f. (Biol.) Studiu de la distanță al fenomenelor biologice. [Pr.: -bi-o-] – Tele- + biometrie. substantiv feminintelebiometrie
TELEBIOMÉTRIC, -Ă, telebiometrici, -ce, adj. (Biol.) Referitor la telebiometrie, de telebiometrie. [Pr.: -bi-o-] – Din telebiometrie. substantiv feminintelebiometric
telebiometrie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | telebiometrie | telebiometria |
plural | telebiometrii | telebiometriile | |
genitiv-dativ | singular | telebiometrii | telebiometriei |
plural | telebiometrii | telebiometriilor |