techér-mechér adv. (turc. teker-meker,grabnic [teker,roată]). Munt. Fam. Cu nepusămasă, cu mare grabă, pe sus, cu de-a sila: l-aŭ adus techer-mecher drept la scarapalatuluĭ domnesc (Car. VR. 1909, 11, 227).
temporartechermecher
Sinonime,declinări si rime ale cuvantuluitechermecher