TAMIZÁ vb. tr., intr. (despre lumină) a (se) filtra difuz, a (se) cerne. (< fr. tamiser) adjectivtamiza
TAMIZÁ vb. tr., intr. (despre lumină) a (se) filtra difuz, a (se) cerne. (< fr. tamiser) verb tranzitivtamiza
| tamizat | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | tamizat | tamizatul | tamizată | tamizata |
| plural | tamizați | tamizații | tamizate | tamizatele | |
| genitiv-dativ | singular | tamizat | tamizatului | tamizate | tamizatei |
| plural | tamizați | tamizaților | tamizate | tamizatelor | |