TALKIE-WALKIE TÓKI-UÓKI/ s. n. walkie-talkie. (< engl., fr. talkie-walkie) substantiv neutrutalkiewalkie
TALKIE-WALKIE s. n. (Tehn.) Walkie-talkie. [Pr: tóki-uóki] – Din fr. talkie-walkie, după engl. walkie-talkie. temporartalkiewalkie
talkie-walkie | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | talkie-walkie | talkie-walkie-ul |
plural | talkie-walkie-uri | talkie-walkie-urile | |
genitiv-dativ | singular | talkie-walkie | talkie-walkie-ului |
plural | talkie-walkie-uri | talkie-walkie-urilor |