TALASOPLANCTÓN s. n. planctonul oceanelor. (< fr. thalassoplancton) substantiv neutrutalasoplancton
talasoplancton substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | talasoplancton | talasoplanctonul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | talasoplancton | talasoplanctonului |
plural | — | — |