taifét (înv.) s. n., pl. taiféturi substantiv neutrutaifet
taifet substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | taifet | taifetul |
plural | taifeturi | taifeturile | |
genitiv-dativ | singular | taifet | taifetului |
plural | taifeturi | taifeturilor |