TAHIFAGÍE s.f. Faptul, acțiunea de a mânca repede. [Gen. -iei. / < fr. tachyphagie, cf. gr. tachys – rapid, phagein – a mânca]. substantiv feminintahifagie
TAHIFAGÍE s. f. faptul de a ingera repede alimentele, cu masticație insuficientă. (< fr. tachyphagie) substantiv feminintahifagie
tahifagíe s. f., art. tahifagía, g.-d. tahifagíi, art. tahifagíei substantiv feminintahifagie
TAHIFAGÍE s. f. Faptul de a mânca repede. – Din fr. tachyphagie. substantiv feminintahifagie
tahifagie substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | tahifagie | tahifagia |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | tahifagii | tahifagiei |
plural | — | — |