TAEFÉT s. n. v. taifet. substantiv neutrutaefet
taefet substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | taefet | taefetul |
plural | taefeturi | taefeturile | |
genitiv-dativ | singular | taefet | taefetului |
plural | taefeturi | taefeturilor |